ไม่ได้เขียนบล็อกมานาน วันนี้ขอซะหน่อย เพราะในที่สุดก็ได้จบงานเอกสารสำหรับปีงบประมาณนี้เสียที และจะได้มุ่งหน้าเข้าสู่งานวิชาการไม่ว่าจะเตรียมสอน ทำตำรา เตรียมงานวิจัยของปีหน้า และก็หวังว่าจะมีเวลามาเขียนบล็อกได้มากขึ้นด้วย
งานสุดท้ายที่เพิ่งเสร็จไปก็คือป้อนภาระงานที่ตัวเองทำมาตลอดปีงบประมาณที่แล้วเข้าสู่ระบบ เพื่อให้ท่านผู้บริหารได้ประเมินผลงาน ( เพื่อจะได้เงินเดือนเพิ่ม 55 นี่คือแรงจูงใจในการทำอันนี้) หลังจากค่อย ๆ ทำมาสามวันแล้ว จริง ๆ ต้องโทษตัวเองที่ไม่ค่อย ๆ ป้อนไว้ก่อนทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะทำ
ข้อดีของระบบนี้ก็คือได้รู้ว่าตลอดปีตัวเองทำอะไรไปบ้าง และก็ได้เห็นการคิดคะแนนที่ดูประหลาดดี เพิ่งสังเกต เพราะระบบนี้เพิ่งมีมาปีที่สอง (ไม่ต้องถามนะว่าแล้วก่อนหน้าเขาประเมินการขึ้นเงินเดือนยังไง เพราะผมก็ไม่รู้ ก้มหน้าก้มตาทำงานไป เขาให้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น) ปีที่แล้วกรอกอย่างเดียวไม่ได้คิด ในปีนี้มาคิดดูก็เลยเห็นว่าตัวเองต้องอ่านพิจารณาผลงานที่เป็นภาษาต่างประเทศถึง 10 เรื่อง (ตัวเองอ่านไป 14 เรื่องเกิน :) ) หรือต้องอ่านพิจารณาผลงานภาษาไทยถึง 20 เรื่อง (อ่านไป 11 ไม่ถึง :( ) จึงจะได้คะแนนเท่ากับกรรมการบริหารหลักสูตร ส่วนตัวไม่ได้มีปัญหากับคะแนนของกรรมการบริหารหลักสูตรนะ (เพราะตัวเองก็เป็น และได้คะแนนส่วนนี้ 55) กรรมการบริหารหลักสูตรก็ต้องทำงานหนัก และรู้สึกว่าคะแนนก็เหมาะสมดีแล้ว แต่รู้สึกว่ามันน่าจะเพิ่มคะแนนการอ่านผลงานขึ้นมาหน่อยดีไหม อ่านผลงานนี่ไม่ใช่อ่านมั่ว ๆ นะ ยิ่งถ้าต้อง reject เขานี่ เขียนอธิบายยากนะ ทำยังไงจะให้เขาไม่ด่า เอ๊ย ให้เขารู้จุดที่ต้องปรับปรุง
เอาเถอะยังไงก็จัดการเสร็จแล้วล่ะนะ ตอนนี้จะได้เริ่มงานที่ตัวเองควรทำอย่างจริงจังซะที และก็หวังว่าจะมีเวลามาเขียนบล็อกให้มากขึ้นนะ เพราะจริง ๆ ก็เป็นคนชอบเขียนชอบเล่า แล้วก็หวังว่าจะมีคนอ่านบ้างนะครับ สาธุ...
หนูอ่านอยู่ค่ะ อาจารย์
ตอบลบติดตามเสมอครับ
ตอบลบ