ทำไมผมถึงรักในหลวง

ในวาระที่วันคล้ายวันพระราชสมภพของพระองค์ท่านได้เวียนมาครบอีกวาระหนึ่ง ข้าพระพุทธเจ้าขอถวายพระพร ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน มีพระพลานามัยที่สมบูรณ์ เป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทยไปชั่วกาลนาน และข้าพระพุทธเจ้าขอปฏิญาณว่าข้าพระพุทธเจ้าจะทำความดีถวายแด่พระองค์ท่าน ด้วยการปฏิบัติตัวเป็นพลเมืองที่ดีเคารพกฏหมายของบ้านเมือง และจะปฏิบัติหน้าที่ของข้าพเจ้าให้ดีที่สุด ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ไม่ได้เขียนบล็อกมานาน วันนี้ตั้งใจว่าวันนี้จะต้องเขียนบล็อกให้ได้เพราะเมื่อปีที่แล้วไม่ได้เขียน และที่อยากเขียนถึงเรื่องนี้มากเพราะปีนี้มีบางกระแสบอกว่าคนไทยถูกยัดเยียดให้รักในหลวง ก่อนอื่นต้องบอกว่าผมไม่ได้เป้นพวกคลั่งเจ้า และผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการแก้กม.มาตรา 112 เพราะผมคิดว่าในหลวงของเราท่านไม่ทรงกังวลกับการวิพากษ์วิจารณ์ จากการที่ได้ติดตามพระบรมราโชวาท และพระราชดำรัสในหลายโอกาส พระองค์ท่านรับสั่งอยู่เสมอว่าพระองค์ท่านยินดีที่จะรับฟังความคิดเห็นของประชาชน ยิ่งไปกว่านั้นผมยังค่อนข้างเห็นด้วยกับการแก้ไขมาตรานี้เสียด้วยซ้ำ เพราะมีการนำเอากฏหมายมาตรานี้เอามาทำลายล้างกันทางการเมือง และบางครั้งการบังคับใช้กฏหมายยังทำอย่างไม่เหมาะสม แต่ผมขอไม่พูดเรื่องนี้วันนี้นะครับ

กลับมาเข้าเรื่องครับ คือผมได้ข่าวมาบางกระแสเหมือนกับมีการพูดว่า การที่คนไทยรักในหลวงเป็นเพราะเราได้รับการปลูกฝังมาจากการป้อนข้อมูล เช่นจากโรงเรียน จากพ่อแม่ จากสื่อ ฯลฯ ผมก็เลยลองกลับมานั่งนึกทบทวนดูว่าผมรักในหลวงเพราะเรื่องพวกนี้หรือเปล่า คำตอบคือไม่ใช่ ผมเกิดในครอบครัวข้าราชการ พ่อกับแม่ผมเป็นข้าราชการ ผมกับน้องสาวพอโตขึ้นก็เป็นข้าราชการ เพราะเรื่องนี้หรือเปล่าผมถึงรักในหลวง คำตอบก็ยังคงเป็นคือไม่ใช่

ใช่ครับในวัยเด็กผมก็ได้รับข้อมูลจากพ่อแม่  แต่ถ้าเรื่องที่ในหลวงทรงทำให้ประชาชนเป็นเรื่องไม่จริง พ่อกับแม่ผมจะมาโกหกผมทำไม ท่านจะได้ประโยชน์อะไรจากการมาโกหกผม หรือว่าแบบเรียนที่เราเรียนหลอกลวงเรา ในเรื่องพระราชกรณียกิจของพระองค์ท่าน แต่มันก็ไม่ใช่ โครงการพระราชดำริที่เป็นคุณูปการกับประเทศอยู่ทุกวันนี้ก็ยังปรากฏเป็นหลักฐาน  การที่พระองค์ท่านเสด็จออกเยี่ยมประชาชนทั้งที่ไม่มีความจำเป็น พระองค์ท่านจะอยู่เฉย ๆ ก็ได้ ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นมันก็เป็นสิ่งที่รัฐบาลอาจต้องการอยู่แล้ว แต่พระองค์ท่านเลือกที่จะไม่ทำอย่างนั้น พระองค์ท่านเลือกที่จะใช้สถานะของพระองค์ท่านในการทำให้ประชาชนของพระองค์ท่านได้รับความสะดวกสบายตามสิทธิที่เขาควรจะได้รับ ลองคิดดูนะครับข้าราชการในสมัยก่อนนี้หลายคนทำตัวเป็นเจ้านายประชาชนนะครับ ยิ่งอยู่ไกลออกไปยิ่งมีปัญหา (จริง ๆ ไม่ต้องสมัยก่อนหรอก สมัยนี้ก็ยังมี) แต่เมื่อพระองค์ท่านเสด็จไป พระองค์ก็ได้เห็นความยากลำบากของประชาชน จึงได้เกิดมีโครงการพระราชดำริต่าง ๆ ขึ้นมากมาย ซึ่งจริง ๆ ด้วยโครงการพระราชดำริของพระองค์ท่าน ถ้าภาครัฐนำมาทำนำมาสานต่ออย่างจริงจัง ผมว่าประชาชนจะมีความเป็นอยู่ที่สะดวกสบายมากกว่านี้ (เห็นง่าย ๆ เรื่องน้ำ พระองค์ท่านรับสั่งไว้ตั้งแต่ปี 2538 แต่ไม่มีใครทำอย่างจริงจัง จนมาเกิดปัญหาในปีนี้) ไม่ต้องมานั่งรอให้นักการเมือง นักเลือกตั้งเข้ามาฉวยโอกาสจากความเดือดร้อนของพวกเขา

ดังนั้นผมเชื่อว่าตัวเองไม่ได้รักในหลวงเพราะถูกยัดเยียด และผมเชื่อว่าประชาชนอื่น ๆ อีกหลายคนที่รักในหลวงก็ไม่ได้เพราะถูกยัดเยียด แต่เป็นเพราะพระมหากรุณาธิคุณที่พระองค์ท่านมีให้แก่ปวงชนชาวไทย ผมไม่คิดว่าจะมีใครยัดเยียดให้ประชาชนกว่าค่อนประเทศเอารูปในหลวงไปไว้บูชาในบ้าน ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขารักและสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่าน มีคำกล่าวว่าคนเราต่อให้ทำดีแค่ไหนก็อาจมีคนไม่ชอบอยู่ดี ดังนั้นอาจไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีคนไม่รักพระองค์ท่าน ใครที่จะไม่รักในหลวงก็ไม่รักไปผมไม่ได้ต่อต้านหรือว่าอะไร และถ้ามีเหตุผลผมก็ยินดีที่จะคุยแลกเปลี่ยนความเห็นด้วยได้ แต่ถ้าจะมากล่าวหาผมและคนอีกมากมายหลายคนในประเทศนี้ว่ารักพระองค์ท่านเพราะถูกยัดเยียดผมก็คงยอมไม่ได้เช่นกัน